Συγκλονισμένοι και οργισμένοι, του Μάριο Μπενεντέτι

(μετάφρ.: Nathalie)

Έτσι είμαστε
συγκλονισμένοι
οργισμένοι
παρόλο που αυτός ο θάνατος θα είναι 
ένα από τα παράλογα εκείνα που είχαν προβλεφθεί

ντρέπεται κανείς να κοιτά
τους πίνακες
τις πολυθρόνες
τα χαλιά
να βγάζει ένα μπουκάλι από το ψυγείο
να πληκτρολογεί τα τρία παγκόσμια γράμματα του ονόματός σου
στην άκαμπτη μηχανή
που ποτέ
ποτέ δεν είχε
τόσο χλωμή ταινία 

ντρέπεται να κρυώνει
να ζυγώνει τη θερμάστρα όπως έκανε πάντα 
να πεινάει και να τρώει
αυτό το τόσο απλό πράγμα
να ανοίγει το πικ-απ και να ακούει σιωπηλά
κυρίως αν πρόκειται για κάποιο κουαρτέτο του Μότσαρτ

ντρέπεται κανείς την άνεση
και το άσθμα ακόμη ντροπιάζει
όταν εσύ, κομαντάντε είσαι σε πτώση
πυροβολημένος
υπέροχος
διαυγής

είσαι η κατατρυπημένη συνείδησή μας

λένε πως σε έκαψαν
με τι φωτιά
θα κάψουν τα καλά
τα νέα καλά
την ευερέθιστη τρυφερότητα
που έφερες σε μας
και που έφερες ο ίδιος πάνω σου
με το βήχα σου
με τη λάσπη σου

λένε πως αποτέφρωσαν
όλο σου το εκτόπισμα
εκτός από ένα δάχτυλο

μας αρκεί για να μας δείξει το δρόμο
για να ενοχοποιήσει το τέρας και τους περονόσπορούς του
για να πιέσει εκ νέου τις σκανδάλες

έτσι είμαστε
συγκλονισμένοι
οργισμένοι
προφανώς με το χρόνο η μολυβένια
κατάπληξη
θα μας περνάει
η οργή όμως θα παραμένει
θα γίνεται πιο καθαρή

είσαι νεκρός
είσαι ζωντανός
είσαι σε πτώση
είσαι σύννεφο
είσαι βροχή
είσαι άστρο

όπου και να είσαι
αν είσαι
αν φτάνεις

επωφελήσου επιτέλους
του να αναπνέεις ήρεμα
του να γεμίζεις τους πνεύμονές σου με ουρανό 

όπου και να είσαι
αν είσαι
αν φτάνεις
θα είναι κρίμα να μην υπάρχει Θεός

αλλά θα υπάρξουν άλλοι
προφανώς θα υπάρξουν άλλοι
άξιοι να σε δεχτούν
κομαντάντε.

Πηγή