Τι ξέρεις γι' αυτή τη συγκράτηση, τι ξέρεις γι' αυτό το σπίτι και τις ρωγμές του, για κάθε αντικείμενο ή βιβλίο που άγγιξες τα πρωινά μελέτης, για την καλλιγραφία σου που είναι μνήμη. Τι θα μπορούσες να μου πεις για την επιθυμία μου για θάνατο όταν πολλαπλασιάζεται στις ταράτσες ή μπροστά σ' έναν κήπο με ντάλιες; Αγάπη, οι έτοιμες φράσεις δεν φτάνουν ποτέ στην ώρα τους. Υπάρχουν μεσοδιαστήματα σιωπής- αργίλου, κατοχή που αρχίζει από την μη ταυτότητα. Αυτό που συμβαίνει εκεί είναι μόνο από το δέρμα σου προς τον ωκεανό. Πηγή