(μετάφρ.: Nathalie)
Σ' αγαπώ στις δέκα το πρωί και στις έντεκα και στις δώδεκα το πρωί. Σ' αγαπώ μ' όλη μου την ψυχή και μ' όλο μου τo σώμα και μερικές φορές, τ' απογεύματα με βροχή. Μα στις δύο το απόγευμα ή στις τρεις, όταν κάθομαι να σκεφτώ εμάς τους δυο κι εσύ σκέφτεσαι το φαγητό και την καθημερινή δουλειά ή τις διασκεδάσεις που δεν έχεις με βάζω να σε μισώ σιωπηρά, με το μισό μίσος απ' αυτό που κρατώ για τον εαυτό μου.
Έπειτα σε ξαναγαπώ, όταν ξαπλώνουμε κι αισθάνομαι πως είσαι φτιαγμένη για μένα, πως με κάποιον τρόπο μου το λένε το γόνατό σου και η κοιλιά σου, πως τα χέρια μου με πείθουν γι' αυτό και πως δεν υπάρχει άλλος τόπος που να έρχομαι, που να πηγαίνω, καλύτερος από το σώμα σου. Έρχεσαι όλο το δρόμο για να με συναντήσεις και οι δυο μας εξαφανιζόμαστε μια στιγμή, μπαίνουμε στο στόμα του Θεού, μέχρι να σου πω πως πεινάω ή νυστάζω.
Όλες τις μέρες σ' αγαπώ και σε μισώ αθεράπευτα. Και υπάρχουν επίσης μέρες, υπάρχουν ώρες, στις οποίες δεν σε γνωρίζω, στις οποίες μου είσαι ξένη σαν γυναίκα άλλου. Με ανησυχούν οι άνθρωποι, με ανησυχώ εγώ, με αποσπούν οι λύπες μου. Είναι πιθανό να μη σε σκεφτώ για πολύ καιρό. Βλέπεις, ποιος θα μπορούσε να σ' αγαπήσει λιγότερο από μένα, αγάπη μου;
Πηγή
Σ' αγαπώ στις δέκα το πρωί και στις έντεκα και στις δώδεκα το πρωί. Σ' αγαπώ μ' όλη μου την ψυχή και μ' όλο μου τo σώμα και μερικές φορές, τ' απογεύματα με βροχή. Μα στις δύο το απόγευμα ή στις τρεις, όταν κάθομαι να σκεφτώ εμάς τους δυο κι εσύ σκέφτεσαι το φαγητό και την καθημερινή δουλειά ή τις διασκεδάσεις που δεν έχεις με βάζω να σε μισώ σιωπηρά, με το μισό μίσος απ' αυτό που κρατώ για τον εαυτό μου.
Έπειτα σε ξαναγαπώ, όταν ξαπλώνουμε κι αισθάνομαι πως είσαι φτιαγμένη για μένα, πως με κάποιον τρόπο μου το λένε το γόνατό σου και η κοιλιά σου, πως τα χέρια μου με πείθουν γι' αυτό και πως δεν υπάρχει άλλος τόπος που να έρχομαι, που να πηγαίνω, καλύτερος από το σώμα σου. Έρχεσαι όλο το δρόμο για να με συναντήσεις και οι δυο μας εξαφανιζόμαστε μια στιγμή, μπαίνουμε στο στόμα του Θεού, μέχρι να σου πω πως πεινάω ή νυστάζω.
Όλες τις μέρες σ' αγαπώ και σε μισώ αθεράπευτα. Και υπάρχουν επίσης μέρες, υπάρχουν ώρες, στις οποίες δεν σε γνωρίζω, στις οποίες μου είσαι ξένη σαν γυναίκα άλλου. Με ανησυχούν οι άνθρωποι, με ανησυχώ εγώ, με αποσπούν οι λύπες μου. Είναι πιθανό να μη σε σκεφτώ για πολύ καιρό. Βλέπεις, ποιος θα μπορούσε να σ' αγαπήσει λιγότερο από μένα, αγάπη μου;
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου