6 γράμματα του Ρομπέρτο Μπολάνιο στον Χουάν Πάσκο: Γράμμα έκτο

 (Μετάφραση: Nathalie)

Γράμμα πρώτο
Γράμμα δεύτερο
Γράμμα τρίτο
Γράμμα τέταρτο 
Γράμμα πέμπτο

Γράμμα έκτο

ΓΡΑΜΜΑ για το ΧΟΥΑΝ
Μπαρσελόνα, ημέρα του Αγίου Τζόρντι. (Ημέρα του Βιβλίου).

ΠΩΣ ΠΑΕΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ;

Η ΕΔΩ: κλωτσάει, αναδεύεται, αγαπά, αγωνίζεται, γράφει καμιά φορά καλά πράγματα. Αποπειρώμαι ένα μυθιστόρημα. Η ποίησή μου προσαρμόζεται σε νέες ανάγκες (από αμφότερες τις πλευρές του ζητήματος), τώρα την πηδάω σκληρά, σε κύματα που προσπαθούν να εναρμονίσουν τα επίπεδα του "ξεσπάσματός" μου` δηλαδή σταματώ για λίγο τη μηχανούλα των χρωμάτων και δίνω βήμα στον αγώνα των ιδεών.

Ω, είμαι εντελώς μεθυσμένος. Είναι τρεις το πρωί ή κάτι τέτοιο και πάω να πέσω στο κρεβάτι.

Στο μουσείο Πικάσο... μια ξανθιά και μια μελαχρινή... κόρες από κάποιο βόρειο λαό... άστραφταν... έπαιρναν σημειώσεις, ψιθύριζαν... γλιστρώντας από τη ρόδινη περίοδο στη γαλάζια... από τη γαλάζια στην κυβιστική... κοιτώντας με κοιτώντας τες ενίοτε... χαμογελώντας μεταξύ μας... μακρινοί... αγγίζοντας ο ένας τον άλλον, χαμογελώντας ο ένας στον άλλον... λα λα λα... κοντινοί... κοντινοί... αυτή είπε εσύ μοίρα δέντρο marenostrum... εγώ: help... Ο ρόδινος Πικάσο ως μέλος των μπολσεβικικών νεολαιών να μας κλείνει το αριστερό μάτι και να μας κάνει να μετεωριζόμαστε... είναι η αγάπη είπαμε οι τρεις μας μα ο καθένας... σε διαφορετική γλώσσα... να δούμε αν θα βγει... αυτό το τρομερό spain is different.. και τα κόκκινα φανάρια ξεχύθηκαν ανάμεσα... στα αγγλικά μας (ωραία λεξούλα ε;)

Ένα φιλί,

Ρομπέρτο Μπαρσελόνα

Βόρεια Αφρική. Beautiful.

Ρ.

Πηγή