(Μετάφρ.: Nathalie)
Δεν ξέρω, δεν δίνω δεκάρα για το αν οι γυναίκες έχουν στήθη σαν μανόλιες ή σαν σταφίδες σύκου` επιδερμίδα ροδάκινου ή γυαλόχαρτου. Δε δίνω μία, αν ξυπνούν με μια αναπνοή αφροδισιακή ή με μια αναπνοή εντομοκτόνου. Είμαι απόλυτα ικανός να ανεχτώ σε αυτές μια μύτη που θα έπαιρνε το πρώτο βραβείο σε έκθεση καρότου` αλλά αυτό ναι! και σ' αυτό είμαι αδιάλλακτος, δεν τους συγχωρώ, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, το να μην ξέρουν να πετάνε. Αν δεν ξέρουν να πετάνε αυτές που προσπαθούν να με αποπλανήσουν χάνουν το χρόνο τους!
Αυτός ήταν κι όχι άλλος, ο λόγος που ερωτεύτηκα, τόσο τρελά, τη Μαρία Λουίσα.
Τι με ένοιαζαν τα για παράδοση χείλη της και οι θειούχες ζήλιες της; Τι με ένοιαζαν τα άκρα της τα υμενόποδου και οι αποκλειστικής πρόγνωσης ματιές της;
Η Μαρία Λουίσα ήταν ένα αληθινό φτερό!
Από το χάραμα πετούσε από το υπνοδωμάτιο στην κουζίνα, πετούσε από την τραπεζαρία
στο κελάρι. Πετώντας μου ετοίμαζε το μπάνιο, το πουκάμισο. Πετώντας έκανε τα ψώνια της, τις δουλειές της.
Με τι ανυπομονησία περίμενα να γυρίσει, πετώντας, από κάποια βόλτα εδώ γύρω! Εκεί μακριά, χαμένη ανάμεσα στα σύννεφα, μια ροζ κουκκιδούλα. "Μαρία Λουίσα! Μαρία Λουίσα!"... και σε λίγα δευτερόλεπτα, ήδη με αγκάλιαζε με τα φτερωτά πόδια της, για να με πάει, πετώντας, σε οποιοδήποτε μέρος.
Κατά τη διάρκεια χιλιομέτρων σιωπής σχεδιάζαμε κάποιο χάδι που θα μας έκανε να προσεγγίσουμε τον παράδεισο` ώρες ολόκληρες φωλιάζαμε σε κάποιο σύννεφο, σαν δυο άγγελοι, και ξαφνικά, σε περιστροφή, σε νεκρό φύλλο, η αναγκαστική προσγείωση ενός σπασμού.
Τι απόλαυση να έχεις μια γυναίκα τόσο ελαφριά..., παρόλο που μας κάνει να βλέπουμε, μια στο τόσο, τα αστέρια! Τι ηδονή αυτή του να περνάς τις μέρες ανάμεσα στα σύννεφα... αυτή του να περνάς τις νύχτες σε μια μόνο πτήση!
Αφότου γνωρίσουμε μια γυναίκα αιθέρια, μπορεί να μας προσφέρει κάποιου είδους θέλγητρα μια γυναίκα γήινη; Αλήθεια, δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του να ζεις με μια αγελάδα ή με μια γυναίκα που θα έχει τους γλουτούς στα εβδομήντα οκτώ εκατοστά από το πάτωμα;
Εγώ τουλάχιστον, είμαι ανίκανος να αντιληφθώ την αποπλάνηση από μια γυναίκα πεζή, και όση προσπάθεια και να καταβάλω για να το συλλάβω, δεν μου είναι δυνατό ούτε καν να φανταστώ πως θα μπορούσα να κάνω έρωτα με άλλον τρόπο, εκτός από πετώντας.
Espantapájaros (1932)
Πηγή
Δεν ξέρω, δεν δίνω δεκάρα για το αν οι γυναίκες έχουν στήθη σαν μανόλιες ή σαν σταφίδες σύκου` επιδερμίδα ροδάκινου ή γυαλόχαρτου. Δε δίνω μία, αν ξυπνούν με μια αναπνοή αφροδισιακή ή με μια αναπνοή εντομοκτόνου. Είμαι απόλυτα ικανός να ανεχτώ σε αυτές μια μύτη που θα έπαιρνε το πρώτο βραβείο σε έκθεση καρότου` αλλά αυτό ναι! και σ' αυτό είμαι αδιάλλακτος, δεν τους συγχωρώ, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, το να μην ξέρουν να πετάνε. Αν δεν ξέρουν να πετάνε αυτές που προσπαθούν να με αποπλανήσουν χάνουν το χρόνο τους!
Αυτός ήταν κι όχι άλλος, ο λόγος που ερωτεύτηκα, τόσο τρελά, τη Μαρία Λουίσα.
Τι με ένοιαζαν τα για παράδοση χείλη της και οι θειούχες ζήλιες της; Τι με ένοιαζαν τα άκρα της τα υμενόποδου και οι αποκλειστικής πρόγνωσης ματιές της;
Η Μαρία Λουίσα ήταν ένα αληθινό φτερό!
Από το χάραμα πετούσε από το υπνοδωμάτιο στην κουζίνα, πετούσε από την τραπεζαρία
στο κελάρι. Πετώντας μου ετοίμαζε το μπάνιο, το πουκάμισο. Πετώντας έκανε τα ψώνια της, τις δουλειές της.
Με τι ανυπομονησία περίμενα να γυρίσει, πετώντας, από κάποια βόλτα εδώ γύρω! Εκεί μακριά, χαμένη ανάμεσα στα σύννεφα, μια ροζ κουκκιδούλα. "Μαρία Λουίσα! Μαρία Λουίσα!"... και σε λίγα δευτερόλεπτα, ήδη με αγκάλιαζε με τα φτερωτά πόδια της, για να με πάει, πετώντας, σε οποιοδήποτε μέρος.
Κατά τη διάρκεια χιλιομέτρων σιωπής σχεδιάζαμε κάποιο χάδι που θα μας έκανε να προσεγγίσουμε τον παράδεισο` ώρες ολόκληρες φωλιάζαμε σε κάποιο σύννεφο, σαν δυο άγγελοι, και ξαφνικά, σε περιστροφή, σε νεκρό φύλλο, η αναγκαστική προσγείωση ενός σπασμού.
Τι απόλαυση να έχεις μια γυναίκα τόσο ελαφριά..., παρόλο που μας κάνει να βλέπουμε, μια στο τόσο, τα αστέρια! Τι ηδονή αυτή του να περνάς τις μέρες ανάμεσα στα σύννεφα... αυτή του να περνάς τις νύχτες σε μια μόνο πτήση!
Αφότου γνωρίσουμε μια γυναίκα αιθέρια, μπορεί να μας προσφέρει κάποιου είδους θέλγητρα μια γυναίκα γήινη; Αλήθεια, δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του να ζεις με μια αγελάδα ή με μια γυναίκα που θα έχει τους γλουτούς στα εβδομήντα οκτώ εκατοστά από το πάτωμα;
Εγώ τουλάχιστον, είμαι ανίκανος να αντιληφθώ την αποπλάνηση από μια γυναίκα πεζή, και όση προσπάθεια και να καταβάλω για να το συλλάβω, δεν μου είναι δυνατό ούτε καν να φανταστώ πως θα μπορούσα να κάνω έρωτα με άλλον τρόπο, εκτός από πετώντας.
Espantapájaros (1932)
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου