Μετάφρ: Nathalie
Όταν ο Αρτούρο Μπελάνο πίστεψε πως όλες οι περιπέτειές του είχαν τελειώσει, η γυναίκα του, εκείνη που είχε υπάρξει γυναίκα του, που ακόμη ήταν η γυναίκα του και που πιθανότατα θα συνέχιζε να είναι η γυναίκα του μέχρι το τέλος των ημερών τους (τουλάχιστον νομικά μιλώντας), πήγε να τον αναζητήσει στο σπίτι του δίπλα στη θάλασσα και του ανακοίνωσε ότι ο γιος αμφοτέρων, ο νεαρός και κομψός Χερόνιμο, είχε χαθεί στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια των Ημερών του Χάους.
Αυτό συνέβη το έτος 2005.
Την ίδια εκείνη μέρα ο Αρτούρο έφτιαξε τις αποσκευές του και το βράδυ πήρε το πρώτο αεροπλάνο με προορισμό το Βερολίνο. Έφτασε στις τρεις το πρωί. Από το παραθυράκι του ταξί μπόρεσε να διαπιστώσει πως η πόλη, τουλάχιστον φαινομενικά, ήταν ήρεμη, παρόλο που κάπου κάπου αχνοφαίνονταν πυρκαγιές και σε κάποιες διασταυρώσεις φαίνονταν τα αυτοκίνητα των Ειδικών Δυνάμεων. Αλλά γενικά όλα έμοιαζαν ήσυχα και η πόλη κοιμόταν ναρκωμένη.
Αυτό συνέβη το έτος 2005.
Ο Αρτούρο Μπελάνο είχε περάσει τα πενήντα και ο Χερόνιμο Μπελάνο ήταν δεκαπέντε και είχε ταξιδέψει με μια ομάδα φίλων. Ήταν το πρώτο ταξίδι που έκανε χωρίς κανέναν από τους γονείς του. Το πρωί που η γυναίκα του πήγε να τον αναζητήσει, η ομάδα είχε γυρίσει, αλλά έλειπαν ο Χερόνιμο κι άλλος ένας, ένα αγόρι που το έλεγαν Φέλιξ, τον οποίο ο Αρτούρο θυμόταν σαν ένα αγόρι πολύ ψηλό και κοκαλιάρικο και γεμάτο σπυράκια. Ο Αρτούρο ήξερε τον Φέλιξ από τότε που ήταν 5 χρονών. Ενίοτε, όταν ο Αρτούρο πήγαινε να βρει τον γιο του στο σχολείο, ο Φέλιξ και ο Χερόνιμο έμεναν για να παίξουν λίγο στο πάρκο. Μάλιστα, πιθανώς ο Φέλιξ και ο Χερόνιμο να είχαν ειδωθεί για πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο, όταν κανείς από τους δύο δεν ήταν τριών χρονών, παρόλο που ο Αρτούρο αδυνατούσε να θυμηθεί το πρόσωπο του Φέλιξ τότε. Δεν ήταν ο καλύτερος φίλος του γιου του, όμως ανάμεσα στους δυο τους υπήρχε εκείνο που συνηθίζεται να αποκαλείται οικειότητα.
Αυτό συνέβη το έτος 2005.
Ο Χερόνιμο Μπελάνο ήταν δεκαπέντε χρονών. Ο Αρτούρο Μπελάνο είχε περάσει τα πενήντα και μερικές φορές του φαινόταν απίστευτο που ήταν ακόμη ζωντανός. Όταν ο Αρτούρο ήταν δεκαπέντε έκανε και αυτός το πρώτο του μακρινό ταξίδι. Οι γονείς του αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη Χιλή και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στο Μεξικό.
El secreto del mal,2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου