Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Αλλαγή σχεδίων, του Εσκάνταρ Αλχέετ

(μετάφρ.: Nathalie)


περπατώ στην άκρη των υπολοίπων στο άθροισμα του να σε έχω και να σου δίνω ένα τσίμπημα,
για να ξέρω πως είναι αλήθεια,
πως υπάρχεις πραγματικά και είσαι ικανή να διατηρήσεις στην ελιά σου μια ολόκληρη πραγματικότητα
και είναι αυτό που ποτέ δεν κοιτάζω πίσω όταν σε έχω μπροστά,
αυτό που η άνοιξη γλιστρά στην πλάτη σου,
αυτή η μανία μου να μη συνηθίζω να σε βλέπω χωμένη στον κόσμο μου
που τα μεταμορφώνει όλα και όλα μοιάζουν με ποίηση
και οι γέροι της γραμμής 5
και οι γείτονες του ασανσέρ του έκτου
και οι ζητιάνοι στην πλατεία της όπερας
γνωρίζουν, αλλά πολύ καλά για τι μιλώ
κι από εκεί σου λέω πως θα εξειδικευτώ στις αστραπές σου
και θα με αναστατώσω σε κάθε νέο ραντεβού, και θα σε δοκιμάσω
"με τον τρόπο που οι αρτοποιοί δοκιμάζουν το ψωμί, δηλαδή, με το στόμα"
μέχρι όλα να είναι τόσο ξεθωριασμένα όπως τα μάτια μου στις 5 το πρωί
και να ξαναμπλεχτούν οι χυδαιολογίες στο χαμόγελό σου
και το κρεβάτι μου να μην ξέρει πού να σε βάλει
θα σε πάρω αγκαλιά
και για μια στιγμή θα κλείσω τα μάτια για πάντα
και θα μιλήσω με φωνή πολύ χαμηλή για την αιωνιότητα,
για τους ψιθύρους που αποσιωπώ κάθε φορά που με φιλάς,
που σε αυτό το σημείο το μόνο που φιλοδοξώ είναι να σε λοξοκοιτάζω στις εξετάσεις,
να σου γράφω βλακείες στις σημειώσεις,
να αφήνω κομματάκια από τις καταστροφές μου στις τσέπες σου,
να λερωνόμαστε από μπόρες
κι έτσι θα αγοράσεις λιχουδιές κι εγώ θα σου πω μόνο: για να δούμε ποιος είναι πιο γλυκός!!!
θα πιεις έναν ωκεανό από τους φόβους μου σε ένα ποτηράκι νερού που θα βάλω στο κομοδίνο,
θα πρέπει να σε ξυπνώ το πρωί, λυπάμαι, αλλά είναι που
το να κοιμάμαι μαζί σου είναι πιο συναρπαστικό από οποιοδήποτε από τα όνειρά μου,
θέλω αυτή τη μάζωξη καπνού, αυτή τη συνωμοσία από ελεγείες,
θέλω πραγματικά κάθε σκιά και κάθε απροσεξία,
τα μισά χαμόγελά σου,
αυτό το να μην ξέρω τι να κάνω, η πού, αλλά μαζί σου,
να μη φύγεις υπερβολικά μακριά γιατί μπορώ να κινήσω ένα πλανήτη για να σε βρω,
δεν με ενδιαφέρουν οι ήπειροι αν είσαι εσύ το περιεχόμενο,
κι ελπίζω πως εσένα δεν σε ενδιαφέρουν οι εξομολογήσεις,
οι επιθέσεις με σκοπό το φιλί ή το θάνατο,
όλα όσα κινούνται στη μυστικότητα,
θα περάσω τα χέρια μου γύρω από τους ώμους σου όταν θα πάμε στο σινεμά,
θα συζητήσω μαζί σου για το τέλος κάθε ταινίας,
για την αρχή της δικής μας ιστορίας,
θα ανοίξω διάπλατα τα παράθυρα για να μπεις στη ζωή μου με το μόνο τρόπο που ξέρεις:
πετώντας.
δε θα σε αφήσω σε ησυχία ούτε για όλους τους πολέμους του κόσμου
κι επίσης, πρέπει να ξέρεις, θα είσαι ελευθερία ντυμένη από σάββατο
στο ανοιχτό γαλάζιο ήχο θάλασσας του πηγαινέλα των ματιών σου,
κοίτα: δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που κάνεις
αλλά για να το κάνεις
θα είναι θαυμάσιο.



Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου