Δυο κορμιά μέσα σ'έναν υπνόσακο, του Ρομπέρτο Μπολάνιο

(μετάφραση: Nathalie)

Δυο κορμιά μέσα σ' έναν υπνόσακο
Σαν ν' αυνανιζόταν μια χρυσαλλίδα.
Ένα κρύο, ανοιξιάτικο πρωί κοντά στη θάλασσα.
Δίχως να κάνουμε ακροβασίες, χαϊδεύοντας όσο μπορούμε
Μπράτσα, μασχάλες, απαλούς, τριχωτούς μηρούς.
Οι δικοί της όχι τόσο,
Θα γράψεις ύστερα μ' ένα χαμόγελο και μόνος
Σ' ένα μπαρ του αυτοκινητόδρομου
Του Κάστελντεφέλς.

Πηγή