Υψηλή ώρα της νύχτας, του Ρόκε Δάλτον

(μετάφρ.: nathalie)

Όταν μάθεις ότι έχω πεθάνει μην προφέρεις τ' όνομά μου

Γιατί θα σταματούσε ο θάνατος και η ανάπαυση

Η φωνή σου, η καμπάνα των πέντε αισθήσεων

Θα γινόταν ο αμυδρός φάρος που αναζήτησε η ομίχλη μου

Όταν μάθεις ότι έχω πεθάνει πες περίεργες συλλαβές

Πρόφερε λουλούδι, μέλισσα, δάκρυ, ψωμί, καταιγίδα
Μην αφήσεις τα χείλη σου να φέρουν τα δέκα γράμματά μου
Νυστάζω, έχω αγαπήσει, έχω κερδίσει τη σιωπή
Μην προφέρεις τ' όνομά μου όταν μάθεις ότι έχω πεθάνει
Απ' την σκοτεινή γη θα ερχόταν η φωνή σου
Μην προφέρεις τ' όνομά μου
Μην προφέρεις τ' όνομά μου
Όταν μάθεις ότι έχω πεθάνει μην προφέρεις τ' όνομά μου

Πηγή