(μετάφρ.: Nathalie)
Οι φιλοτελιστές ξεθωριάζουν την Πλατεία Μαγιόρ της Μαδρίτης, σ' ένα από εκείνα τα πρωϊνά του μηνός Οκτωβρίου, που μόλις που γυρίζουν το κεφάλι τους στο πέρασμα μιας ριπής ανέμου.
Κυκλοφορούν από τον ένα πάγκο στον άλλον, αποφεύγοντας να πατήσουν κάποια λευκά σκουλήκια που αφθονούν εκεί: τους συλλέκτες.
Οι ματιές τους φτερουγίζουν δίχως πίεση πάνω σε τούτα τα ύψη, όπου στηρίζεται το ψήγμα των γραφικών τεχνών. Τσιμπούν εδώ κι εκεί σαν πουλιά σε καιρό ξηρασίας, κι αργότερα παίρνουν στα σπίτια τους, κρυμμένα κάτω από τα παλτά τους, δύο ή τρία από τούτα τα μικρά φύλλα με το πρόσωπο ενός νεκρού στρατηγού, ένα άστεγο μονοπλάνο ή μια πόζα από γιακ της Μογγολίας σε φόντο χιονισμένων βουνών.
Ο εθισμένος τα νανουρίζει με τη ζεστασιά του κορμιού του, ενώ τα οδηγεί στο δωμάτιό του και περιμένει να μπορεί να τα βάλει στο κρεβάτι του πολύ σύντομα, ζωντανά ακόμη.
Πηγή
Οι φιλοτελιστές ξεθωριάζουν την Πλατεία Μαγιόρ της Μαδρίτης, σ' ένα από εκείνα τα πρωϊνά του μηνός Οκτωβρίου, που μόλις που γυρίζουν το κεφάλι τους στο πέρασμα μιας ριπής ανέμου.
Κυκλοφορούν από τον ένα πάγκο στον άλλον, αποφεύγοντας να πατήσουν κάποια λευκά σκουλήκια που αφθονούν εκεί: τους συλλέκτες.
Οι ματιές τους φτερουγίζουν δίχως πίεση πάνω σε τούτα τα ύψη, όπου στηρίζεται το ψήγμα των γραφικών τεχνών. Τσιμπούν εδώ κι εκεί σαν πουλιά σε καιρό ξηρασίας, κι αργότερα παίρνουν στα σπίτια τους, κρυμμένα κάτω από τα παλτά τους, δύο ή τρία από τούτα τα μικρά φύλλα με το πρόσωπο ενός νεκρού στρατηγού, ένα άστεγο μονοπλάνο ή μια πόζα από γιακ της Μογγολίας σε φόντο χιονισμένων βουνών.
Ο εθισμένος τα νανουρίζει με τη ζεστασιά του κορμιού του, ενώ τα οδηγεί στο δωμάτιό του και περιμένει να μπορεί να τα βάλει στο κρεβάτι του πολύ σύντομα, ζωντανά ακόμη.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου